Sungazing een rage in 2011?
In de wereld zijn er steeds meer mensen die samen of alleen in de zon staren om het maximale effect van zonnestralen te ervaren. Ron van Dijen heeft in zijn boek Sungazing de oeroude techniek van zonnestaren en zijn eigen ervaringen beschreven. Deze uitgave is zo een handboek geworden voor verantwoord sungazen. Dit is namelijk niet zonder gevaren. ‘Wie het echter goed doet, kan er enorm veel baat van ondervinden. Dat heb ik zelf ook ervaren’, vertelt de auteur.
Zelf leed Ron van Dijen aan chronische pijnen en depressiviteit, liep ziekenhuis in en uit, zonder echt verbetering te vinden. ‘De oorzaak van dit alles lag in mijn slechte jeugd. Ik zocht naar een soort verlossing en had ‘heel alternatief Nederland’ zo’n beetje al gezien voordat sungazen, zonnestaren, op mijn pad kwam. De informatie die ik heb verzameld over sungazen en mijn eigen ervaringen heb ik in dit boek verwerkt tot een handzame methode die iedereen kan gebruiken.’ Sungazing is een oeroude techniek waarbij mensen rechtstreeks een bepaalde tijd in de zon staren en daar vaak baat bij hebben voor hun gezondheid en zich ook beter in hun vel voelen. Dat deden de oude Egyptenaren al, maar de kennis van sungazing was toen alleen voorbehouden aan farao’s en hogepriesters. Tegenwoordig kan iedereen over deze kennis beschikken en het zelf doen.
Van Dijen: ‘Sungazen is een ontspannen moment voor jezelf. Het kan een grote invloed op je levenswijze hebben als je hier iedere dag tijd aan wilt besteden. Dat heb ik mogen ondervinden en dat wil ik graag delen. Het is immers gratis en de lezer kan het met mijn boek Sungazing in de hand ook verantwoord doen. Iedereen weet dat UV-stralen gevaarlijk kunnen zijn, maar wie zich aan de regels houdt, kan ook genieten van deze mooie kant van de zon.’
