De (bijna-)dood ontrafeld

Tot op heden zijn er twee verklaringen voor de bijna-doodervaring (BDE): op basis van fysieke/neurologische processen en op basis van een eindeloos bewustzijn. Maar deze visies brengen niet alle kenmerken van de bijna-doodervaring ter sprake. Hoe verklaart bijvoorbeeld een eindeloos bewustzijn de grens die mensen hebben ervaren? Of waarom ontkent de neurologische verklaring dat mensen ervan overtuigd zijn dat ze werkelijk het fysieke lichaam verlaten hebben?

‘De (bijna-)dood ontrafeld’ geeft een spectaculaire nieuwe visie op de bijna-doodervaring en beantwoordt vragen zoals: Wat en waar is het licht en de hemel die mensen met bijna-doodervaringen menen te zien? Waar blijft het bewustzijn van (bijna-)doden? Wat is die donkere tunnel waar ze aangeven sneller dan het licht te gaan? Wat is die grens waar ze tot stilstand komen? Hoe kan er een diepgaande communicatie worden ervaren met wezens van licht? Waarom ervaren mensen een soort stroom van kennis? Is er een andere bestaanswereld na de (bijna-)dood voor ons mensen?

Het boek is het resultaat van een tienjarige literatuurstudie van drs. Maureen Venselaar waarbij honderden ervaringsverhalen zijn geanalyseerd. Het slaat een brug tussen de verschillende verklaringen. De geheimen van de Fibonacci-code (een eeuwenoude bijzondere cijferreeks) geven hierbij unieke antwoorden en lijken ook weerspiegeld te worden in het fundament van al wat bestaat. Ook kenmerken van de bijna-doodervaring kunnen met de geheimen van de Fibonacci-code worden verklaard, zoals het horen van mooie muziek en het zien van twee hele grote tornado's.

Drs. Maureen Venselaar is geesteswetenschapper (vakgebied: levensbeschouwing) en was achttien jaar geestelijk verzorgster en vier jaar voorzitter van de Vereniging van Geestelijk Verzorgers in Zorginstellingen in Zuid-Holland. Via haar werk kwam zij in aanraking met vragen rondom leven en dood en met bijzondere ervaringen zoals de bijna-doodervaring. Vanuit deze praktijk is zij haar tienjarige literatuurstudie begonnen, die uiteindelijk resulteerde in 'De (bijna-)dood ontrafeld'.

Venselaar: “Mijn fascinatie voor de (bijna-)dood en de mogelijkheid van een buitenlichamelijk bewustzijn is ontstaan na een paranormale ervaring in mijn tienertijd tijdens een bergtocht in Wallis, Zwitserland. En deze interesse werd in de loop der jaren sterker door de stervensbegeleiding aan ouderen".

Drs. Maureen Venselaar heeft honderden ervaringsverhalen geanalyseerd om vervolgens tot een samenhangende visie te komen die een integratie beoogt tussen de empirie van het paranormale, de natuurwetenschap en de levensbeschouwing: "Het uitgangspunt is dat de (bijna-)dood voor iedereen hetzelfde moet zijn, op basis van een alomvattende universele eenheid en coherentie. Bovendien kan gesteld worden dat zowel het domein van de natuurwetenschap als van de levensbeschouwing als van de empirie van het paranormale, er grotendeels van overtuigd is dat de grens tussen tijd en eeuwigheid, de fysieke en metafysieke wereld, slechts fictief is. Daarmee kan de bijna-doodervaring misschien ook een tipje van de sluier oplichten voor de ontrafeling van het mysterie van het leven na de dood en van wat ons allemaal te wachten staat op het moment dat wij heengaan. Volgens mij is dat fundamenteel voor iedereen gelijk, ongeacht levensbeschouwing, ras, cultuur of welk onderscheid dan ook".

Een eerste conclusie van deze detailstudie is dat er zeer treffende overeenkomsten te vinden zijn tussen enerzijds ervaringsverhalen en anderzijds ideeën binnen de natuurwetenschap en de levensbeschouwing. Een voorbeeld hiervan is dat de natuurwetenschap geconstateerd heeft dat cellen bij celbeschadiging en celdood 'licht' (fotonen) uitzenden en dat omstanders van (bijna-)doden een soort nevel van licht uit het lichaam van (bijna-)doden hebben zien gaan.

Een tweede conclusie is dat er zeker 10 nieuwe kenmerken van de bijna-doodervaring geformuleerd kunnen worden die wereldwijd nog nooit eerder ter sprake zijn gekomen bij de groep deskundigen die zich bezighoudt met bijna-doodervaringen. Een van de nieuwe kenmerken is het zien van de zojuist genoemde tornado's die tezamen een immense 'zandloper' vormen. Ook dit kenmerk blijkt naadloos aan te sluiten op de denkwereld van de natuurwetenschap en levensbeschouwing. Venselaar: “Alle 10 nog onbekende kenmerken worden samen met de bekende kenmerken (zoals de tunnel en het licht) in een consistente  theorie uiteengezet, waarbij wij mensen bij onze (bijna-)dood de grenzen van ruimte en tijd achter ons laten en ook sneller kunnen gaan dan het licht.”